Λεωφόρος Ήλιου

Η ταινία μάς γυρίζει πίσω στην Ανατολική Γερμανία και παρουσιάζει με χιούμορ και συναίσθημα τη ζωή των νέων Βερολινέζων που η τύχη το 'φερε να μεγαλώνουν στο ανατολικό μέρος της "Λεωφόρου του ήλιου" (Sonnenallee). Μιλά για τις καθημερινές τους περιπέτειες με τους φύλακες του τείχους και τους δυτικογερμανούς φίλους και συγγενείς τους. Μιλά επίσης για τα όνειρα, για τα απαγορευμένα τραγούδια και χορούς, αλλά και για τον μεγάλο έρωτα που μπορεί ν' αλλάξει τα πάντα. Μια ταινία γεμάτη από pop και rock μουσική της δεκαετίας του '70, που έκανε Δυτικούς και Ανατολικούς στη Γερμανία να γελάσουν με την καρδιά τους.

Απέσπασε 6 βραβεία και 2 διακρίσεις σε διάφορα κινηματογραφικά φεστιβάλ.

Η προβολή θα γίνει με υπότιτλους στα ελληνικά.

Η ταινία προβάλλεται σε συνεργασία της Κινηματογραφικής Λέσχης Ρεθύμνου με το Ινστιτούτο Γκαίτε (Goethe-Institut).

Ο συγγραφέας και ακαδημαϊκός Stephen Brockmann στο βιβλίο του 'A Critical History of German Film' αναφέρει για την ταινία 'Sonnenallee'

«It was not until the surprise success of former East German director Leander Haussmann's ‘Sonnenallee’ (1999), based on a script by the hit young writer Thomas Brussig, that East Germany and German reunification entered mainstream cinema in a big way. ‘Sonnenallee’ became a cult hit in 1999, particularly in eastern Germany, and sold 1.8 million tickets in its first year. Its humorous approach to life in the East German dictatorship and its sexual comedy – it is essentially an adolescent love story featuring a young man's attempt to win the attention of the girl he loves, replete with nostalgic period music – connected East German history to the comedy craze of the 1990s. Moreover, its loving attention to East German material culture made at a prime example of what Germans called Ostalgie – nostalgia for the now-vanished East Germany or German Democratic Republic, including its entire panoply of drab consumer products, like Spee laundry detergent, Trabant automobiles, and Prick cola.»

• IMDb
• Rotten Tomatoes
• AllMovie
• Wikipedia
• Eye For Film
  
• Variety
• MUBI
• The Movie DB

30 χρόνια συμπληρώνονται το 2019 από την πτώση του τείχους του Βερολίνου που έλαβε χώρα το 1989. Για 28 χρόνια το τείχος χώριζε στα δύο όχι μόνο την πόλη του Βερολίνου και τη Γερμανία σε Ανατολική και Δυτική, αλλά και τη ζωή ενός ολόκληρου λαού. Από την κατασκευή του το 1961, αποτελούσε από τη μια το «τείχος της ντροπής» για τους Δυτικογερμανούς και το «αντιφασιστικό τείχος προστασίας» για την κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας, από την άλλη.

Η 9η Νοεμβρίου του 1989 έμελλε να είναι η τελευταία μέρα του τείχους που έφτανε τα 155 χιλιόμετρα σε μήκος και αποτελούσε ένα από τα αντιπροσωπευτικότερα σύμβολα της ψυχροπολεμικής περιόδου. Με το άνοιγμα των πυλών και τη σταδιακή κατεδάφιση του ίδιου του τείχους, επήλθε και η επανένωση του διχοτομημένου μέχρι τότε Βερολίνου και της Γερμανίας ολόκληρης, σκιαγραφώντας μια από τις σημαντικότερες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας.