Καλωσορίσατε Κε. Μάρσαλ

Η προβολή της ταινίας θα γίνει με υπότιτλους στα ελληνικά.

ΣΧΟΛΙΑ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Το «Bienvenido Mr. Marshall!» ήταν η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε μόνος του ο Μπερλάνγκα. Προηγουμένως, είχε συν-σκηνοθετήσει το «That Happy Couple» με τον συνεργάτη του σεναριογράφο Χουάν Αντόνιο Μπαρδέμ (θείο του Χαβιέρ Μπαρδέμ), μια γλυκόπικρη κωμωδία για ένα νιόπαντρο ζευγάρι που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα στη Μαδρίτη. Ο Μπαρδέμ ήταν στενός φίλος από τη σχολή κινηματογράφου - και οι δύο είχαν αποφοιτήσει από το Ινστιτούτο Κινηματογραφικής Έρευνας και Εμπειρίας στη Μαδρίτη. Το «Mr Marshall» αρχικά προοριζόταν να είναι μια άλλη συνεργασία, μια μουσική φολκ κωμωδία με στόχο την προώθηση της νεαρής τραγουδίστριας φλαμένκο Λολίτα Σεβίλλη. Αλλά η πλοκή συνέχισε να αλλάζει κατά την ανάπτυξη, με κύριες εμπνεύσεις τα αγροτικά δράματα του Εμίλιο Φερνάντεζ και το «Carnival in Flanders» του Ζακ Φέιντερ (παρόμοια για μια μικρή πόλη που αλλάζει τα χρώματά της για να δεχτεί έναν πλούσιο ξένο επισκέπτη). Στη συνέχεια, ο θεατρικός συγγραφέας του παραλογισμού Μιγκέλ Μιχούρα κλήθηκε να τροποποιήσει το σενάριο, προσδίδοντάς του την αυτοαναφορική του αφήγηση (ξεκινά με μια φωνή που συστήνει τους χωρικούς λέγοντας στην ταινία να σταματήσει, να κάνει ζουμ και να κινηθεί στην πόλη - σαν ο σεναριογράφος να ήταν στο μικρόφωνο). Ο Μπαρδέμ αποχώρησε λόγω οικονομικών διαφορών με την εταιρεία παραγωγής και ο Μπερλάνγκα ανέλαβε να σκηνοθετήσει ο ίδιος.

Η ταινία διαδραματίζεται στο Βιγιάρ ντελ Ρίο, μια φτωχή αγροτική πόλη που ανατρέπεται όταν φτάνουν κυβερνητικοί αξιωματούχοι και τους λένε ότι Αμερικανοί εκπρόσωποι θα την επισκεφτούν σε μια περιοδεία για να καθορίσουν τη χρηματοδότηση του Σχεδίου Μάρσαλ. Αντί να δώσουν στα παιδιά τους μερικές αμερικανικές σημαίες και στις γυναίκες τους μερικά λουλούδια για να τα αφήσουν στα πόδια των Αμερικανών, ο θεατρικός ιμπρεσάριος Μανόλο (Μανόλο Μοράν) έχει ένα μεγαλύτερο σχέδιο: να μετατρέψει την πόλη τους στον ανδαλουσιανό παράδεισο που υπάρχει μόνο σε φωτογραφίες από τουριστικούς πίνακες. Έτσι, η πόλη χτίζει νέες προσόψεις για να καλύψει τα σκοτεινά πέτρινα σπίτια της, παραγγέλνει κοστούμια ταυρομαχιών με πίστωση και μετατρέπει το νυσταγμένο αδιέξοδο σε μια ρομαντική καρτ ποστάλ γεμάτη μουσική της Ισπανίας του Φράνκο. Η ιδέα αγκαλιάζεται με ενθουσιασμό από τον τρεμάμενο γέρο δήμαρχο της πόλης Ντον Πάμπλο (Χοσέ Ισμπέρ), ο οποίος θέλει απεγνωσμένα να δώσει στην πόλη του λίγη λάμψη. Ο Ισμπέρτ έχει μια βραχνή φωνή σαν του Τομ Γουέιτς και χρησιμοποιεί μια ακουστική συσκευή σαν μπαγκέτα μαέστρου. Σκύβει συνεχώς πιο κοντά για να ακούσει μια άλλη τρελή πρόταση από έναν από τους ψηφοφόρους του, κάνοντας τον Ντον Πάμπλο έναν συμπαθητικό ανόητο. Είναι ο πλουσιότερος από τους φτωχούς, αλλά και γλυκός και εύπιστος, προσπαθεί όσο καλύτερα μπορεί και αποτυγχάνει συνεχώς να βελτιώσει την κατάσταση του Βιγιάρ ντελ Ρίο.

Αυτό που η ταινία σατιρίζει με τον πιο εντυπωσιακό και διεξοδικό τρόπο είναι η προσπάθεια του Φράνκο να προωθήσει την Ισπανία σε μία μόνο εικόνα: μια ανδαλουσιανή Ισπανία που ήταν γεμάτη φλαμένκο και ταυρομαχίες. Πριν από την άφιξη των Αμερικανών, η πόλη κρύβει τους μεθυσμένους, στήνει ψεύτικες προσόψεις και φοράει ανδαλουσιανές στολές για να προσποιηθεί ότι είναι ένας τουριστικός παράδεισος και όχι μια φτωχή αγροτική πόλη. Ο σκηνοθέτης Μπερλάνγκα χρησιμοποιεί μικρογραφίες για να κατοικήσει το χωριό του, ξεκαρδιστικές δημιουργίες όπως ο ημι-κουφός δήμαρχος, ένας άφραγκος αποικιοκράτης αριστοκράτης και ένας εύσωμος απατεώνας/παραγωγός που μετατρέπει την πόλη τους σε μια εκδοχή της ισπανικότητας, εμπνευσμένη από τον Γουόλτ Ντίσνεϊ.

[Πηγή: R. Emmet Sweeney Film Criticism]

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΧΟΡΗΓΙΑ

Η ταινία προβάλλεται σε συνεργασία της Κινηματογραφικής Λέσχης Ρεθύμνου με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα και το Ινστιτούτο Θερβάντες στα πλαίσια του προγράμματος «Περιοδεύων Ισπανόφωνος Κινηματογράφος».

ΒΡΑΒΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Η ταινία απέσπασε 4 βραβεία και 1 υποψηφιότητα σε διάφορα φεστιβάλ κινηματογράφου.