Ελληνικός Κινηματογράφος. Κριτική 1965-1995
Σημείωμα της έκδοσης, του Γιάννη Σολδάτου
Το 1965 ο Βασίλης Ραφαηλίδης δημοσιεύει τις πρώτες του κριτικές για τον Ελληνικό Κινηματογράφο στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή. Επαγγελματίας κριτικός από τότε γράφει κείμενα και κριτικές για τον παγκόσμιο κινηματογράφο στα περιοδικά και τις εφημερίδες που δουλεύει σαν συντάκτης τους. Γράφει ασταμάτητα σε βαθμό που ο απολογισμός των κινηματογραφικών του πεπραγμένων να απαριθμεί κείμενα που συμπληρώνουν δεκάδες τόμων. Ένα μεγάλο μέρος αυτών των κειμένων έχει ήδη εκδοθεί και με επανειλημμένες επανεκδόσεις κάλυψε ένα σημαντικό κενό στην κινηματογραφική βιβλιογραφία του τόπου.
Αυτός εδώ ο τόμος έρχεται να καλύψει, μονομερώς, τριάντα χρόνια από την κριτική δραστηριότητα του Ραφαηλίδη. Μονομερώς γιατί συντίθεται από τις κριτικές του συγγραφέα που αφορούν μόνο τον ελληνικό κινηματογράφο. Παρακολουθούμε μια γραφή με το ίδιο πάντα πάθος και χωρίς κανένα φόβο, για τα όποια ιερά και όσια, για τα όποια κατεστημένα, για τις όποιες αντιθέσεις που προκαλεί. Μια ακόμη Ιστορία ή έστω ένα πανόραμα αυτού, που ο ίδιος απεκάλεσε πρώτος, Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο και που ξεκινάει από τα πρώτα του νηπιακά βήματα στα 1965 για να φτάσει σήμερα στα γεροντικά του. Ένας κινηματογράφος που γρήγορα μεγάλωσε και γρήγορα γέρασε.
Ελάχιστα είναι τα κείμενα που αναφέρονται σε ταινίες που φεύγουν έξω από αυτή την διάκριση ή έξω από αυτή την τριακονταετία. Τοποθετήθηκαν και αυτά, όπως και όλα τα άλλα, σε μια σειρά, με βάση τη χρονολογία που γράφτηκαν.
Ο τόμος σταματάει στην Άνοιξη του 1995 με τελευταίο κείμενο τον Ηνίοχο, του Αλέξη Δαμιανού. Η πρώτη κριτική που μένει απ’ έξω είναι αυτή για το Βλέμμα του Οδυσσέα, του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Ελπίζουμε να είναι το πρώτο κείμενο του δεύτερου τόμου.
Συγγραφέας: Βασίλης Ραφαηλίδης
Γλώσσα γραφής: Ελληνικά
Εκδόσεις: Αιγόκερως
Έτος Έκδοσης: 1995
ISBN-13: 978-960-322-069-5
Αριθμός σελίδων: 302
Εξώφυλλο: Μαλακό
Διαστάσεις: 24x17 cm
Διαθεσιμότητα: Εξαντλημένο στον εκδότη
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης γεννήθηκε το 1934 στα Σέρβια της Κοζάνης και πέθανε στην Αθήνα τον Σεπτέμβρη του 2000. Το 1953 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο και δούλεψε σαν βοηθός του Ν. Κούνδουρου και του Ρ. Μανθούλη. Το 1964-65 βρέθηκε στην Αλγερία κοντά στον Μιχάλη Ράπτη. Έγινε επαγγελματίας κινηματογραφικός κριτικός στη "Δημοκρατική Αλλαγή" (1965). Συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα των περιοδικών "Ελληνικός Κινηματογράφος" (1966) και "Σύγχρονος Κινηματογράφος" (1968). Εργάστηκε σαν κινηματογραφικός κριτικός και ρεπόρτερ στο "Βήμα" (1974-1983) και στο "Έθνος" (1983-1998) σαν κινηματογραφικός κριτικός, σχολιογράφος και επιφυλλιδογράφος. Επιφυλλίδες ήταν και οι τελευταίες του δημοσιεύσεις στην "Ελευθεροτυπία".
- "1001 ταινίες που πρέπει να δείτε πριν πεθάνετε" (Κοχλίας, 2006)
- "Οι καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του 1970" (Γνώση / TASCHEN, 2006)
- "Οι 100 καλύτερες ταινίες μου" (Καστανιώτη, 2001)
- "Σινεπιλογή (Κριτικές 1958-1982)" (Αιγόκερως, 1994)
