Οι 100 καλύτερες ταινίες της δεκαετίας, σύμφωνα με το IndieWire
To IndieWire είναι ένα κινηματογραφικό περιοδικό με έντονη δημοσιογραφική δραστηριότητα από το 1996. Η θεματολογία του μεταξύ άλλων, καλύπτει νέα από τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το χώρο του θεάματος, κριτικές ταινιών, καθώς επίσης και συνεντεύξεις με σκηνοθέτες, ηθοποιούς και επαγγελματίες της 7ης τέχνης, δίνοντας έμφαση στο χώρο του ανεξάρτητου κινηματογράφου.
Λίγους μήνες πριν το κλείσιμο της δεκαετίας που διανύουμε (2010-2019), οι συντάκτες του περιοδικού παρουσίασαν μια λίστα με τις καλύτερες ταινίες γι' αυτή τη δεκαετία, σύμφωνα πάντα με την προσωπική τους άποψη.
Σε μια δεκαετία κατά την οποία κυριάρχησαν στο box office ταινίες με σούπερ-ήρωες από κόμικς της Marvel και DC, αλλά και ταινίες που αποτελούν remake, sequel ή reboot παλιότερων ταινιών, το IndieWire επιλέγει στη λίστα των καλύτερων ταινιών της δεκαετίας, φιλμ από όλον τον κόσμο που συχνά κινούνται στον ανεξάρτητο χώρο, χωρίς όμως να λείπουν και κάποιες μη αναμενόμενες παρουσίες από το χώρο των blockbuster της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Ακολούθως γίνεται παρουσίαση της λίστας με τις 100 καλύτερες ταινίες της δεκαετίας σύμφωνα με το IndieWire, ενώ γίνεται ειδική αναφορά (σύντομη περιγραφή, αφίσα και τρέιλερ) για τις 15 πρώτες. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι στην 15η θέση βρίσκεται ο 'Κυνόδοντας' του Γιώργου Λάνθιμου.
01 “Moonlight” (Barry Jenkins, 2016)
02 “Under the Skin” (Jonathan Glazer, 2013)
03 “Certified Copy” (Abbas Kiarostami, 2010)
04 “The Act of Killing”/”The Look of Silence” (Joshua Oppenheimer, 2013/2015)
05 “Inside Llewyn Davis” (Ethan & Joel Coen, 2013)
06 “Holy Motors” (Leos Carax, 2012)
07 “Carol” (Todd Haynes, 2015)
08 “The Master” (Paul Thomas Anderson, 2012)
09 “Mad Max: Fury Road” (2015)
10 “Lady Bird” (Greta Gerwig, 2017)
11 “The Wolf of Wall Street” (Martin Scorsese, 2013)
12 “Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives” (Apichatpong Weerasethakul, 2011)
13 “The Tree of Life” (Terrence Malick, 2011)
14 “Leviathan” (Vérena Paravel & Lucien Castain-Taylor, 2012)
15 “Dogtooth” (Yorgos Lanthimos, 2010)
16 “The Social Network” (David Fincher, 2010)
17 “World of Tomorrow” (Don Hertzfeldt, 2015)
18 “Call Me by Your Name” (Luca Guadagnino, 2017)
19 “Toni Erdmann” (Maren Ade, 2016)
20 “Phantom Thread” (Paul Thomas Anderson, 2017)
21 “Get Out” (Jordan Peele, 2017)
22 “Burning” (Lee Chang-dong, 2018)
23 “O.J.: Made in America” (Ezra Edelman, 2016)
24 “Boyhood” (Richard Linklater, 2014)
25 “Amour” (Michael Haneke, 2012)
26 “Magic Mike XXL” (Gregory Jacobs, 2015)
27 “The Wind Rises” (Miyazaki Hayao, 2013)
28 “Paddington 2” (Paul King, 2017)
29 “First Reformed” (Paul Schrader, 2018)
30 “This Is Not a Film” (Jafar Panahi & Mojtaba Mirtahmasb, 2011)
31 “Somewhere” (Sofia Coppola, 2010)
32 “The Grand Budapest Hotel” (Wes Anderson, 2014)
33 “Madeline’s Madeline” (Josephine Decker, 2018)
34 “Stories We Tell” (Sarah Polley, 2012)
35 “Only Lovers Left Alive” (Jim Jarmusch, 2013)
36 “Spring Breakers” (Harmony Korine, 2013)
37 “Roma” (Alfonso Cuarón, 2018)
38 “Timbuktu” (Abderrahmane Sissako, 2014)
39 “The Babadook” (Jennifer Kent, 2014)
40 “Personal Shopper” (Olivier Assayas, 2016)
41 “Margaret” (Kenneth Lonergan, 2011)
42 “Zero Dark Thirty” (Kathryn Bigelow, 2012)
43 “Portrait of a Lady on Fire” (Céline Sciamma, 2019)
44 “Cameraperson” (Kirsten Johnson, 2016)
45 “A Separation” (Asghar Farhadi, 2011)
46 “Hereditary” (Ari Aster, 2018)
47 “The Lost City of Z” (James Gray, 2016)
48 “Parasite” (Bong Joon-ho, 2019)
49 “Before Midnight” (Richard Linklater, 2013)
50 “The Tale of the Princess Kaguya” (Takahata Isao, 2014)
51 “Elle” (Paul Verhoeven, 2016)
52 “Eden” (Mia Hansen-Løve, 2014)
53 “A Ghost Story” (David Lowery, 2017)
54 “Cold War” (Pawel Pawlikowski, 2018)
55 “Frances Ha” (Noah Baumbach, 2012)
56 “Happy as Lazzaro” (Alice Rohrwacher, 2018)
57 “Tangerine” (Sean Baker, 2015)
58 “The Turin Horse” (Béla Tarr and Ágnes Hranitzky, 2011)
59 “The Farewell” (Lulu Wang, 2019)
60 “Black Panther” (Ryan Coogler, 2018)
61 “Faces Places” (Agnès Varda & JR, 2017)
62 “Shoplifters” (Kore-eda Hirokazu, 2018)
63 “Inception” (Christopher Nolan, 2010)
64 “Mission: Impossible - Fallout” (Christopher McQuarrie, 2018)
65 “Melancholia” (Lars von Trier, 2011)
66 “Force Majeure” (Ruben Östlund, 2014)
67 “At Berkeley” (Frederick Wiseman, 2016)
68 “Jackie” (Pablo Larraín, 2016)
69 “The Duke of Burgundy” (Peter Strickland, 2014)
70 “Pariah” (Dee Rees, 2011)
71 “Goodbye to Language” (Jean-Luc Godard, 2014)
72 “The Handmaiden” (Park Chan-wook, 2016)
73 “La La Land” (Damien Chazelle, 2016)
74 “Star Wars: The Last Jedi” (Rian Johnson, 2017)
75 “A Star Is Born” (Bradley Cooper, 2018)
76 “Leave No Trace” (Debra Granik, 2018)
77 “The Souvenir” (Joanna Hogg, 2019)
78 “Inside Out” (Pete Docter, 2015)
79 “Kumiko, the Treasure Hunter” (David & Nathan Zellner, 2013)
80 “No Home Movie” (Chantal Akerman, 2015)
81 “High Life” (Claire Denis, 2018)
82 “Sunset Song” (Terence Davies, 2015)
83 “Synonyms” (Nadav Lapid, 2019)
84 “Beasts of the Southern Wild” (Benh Zeitlin, 2012)
85 “The Illusionist” (Sylvain Chomet, 2010)
86 “Kate Plays Christine” (Robert Greene, 2016)
87 “Her Smell” (Alex Ross Perry, 2018)
88 “We Need to Talk About Kevin” (Lynne Ramsay, 2011)
89 “Support the Girls” (Andrew Bujalski, 2018)
90 “Private Life” (Tamara Jenkins, 2018)
91 “Fire at Sea” (Gianfranco Rosi, 2016)
92 “Spider-Man: Into the Spider-Verse” (Bob Persichetti, Peter Ramsey & Rodney Rothman, 2018)
93 “Mother of George” (Andrew Dosunmu, 2013)
94 “Happy Hour” (Hamaguchi Ryūsuke, 2015)
95 “The Arbor” (Clio Barnard, 2010)
96 “Girl Walk // All Day” (Jacob Krupnick, 2011)
97 “All These Sleepless Nights” (Michal Marczak, 2016)
98 “The Great Gatsby” (Baz Luhrmann, 2013)
99 “The Loneliest Planet” (Julia Loktev, 2011)
100 “Inherent Vice” (Paul Thomas Anderson, 2014)
Η σύνοψη και περιγραφή των ταινιών που ακολουθούν, είναι κυρίως από το Αθηνόραμα.
_________________________________________________________________________________
Παρόμοια άρθρα:
Το Moonlight είναι αμερικανική δραματική ταινία του 2016 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Barry Jenkins. Βασίζεται στο θεατρικό ημι-αυτοβιογραφικό έργο In Moonlight Black Boys Look Blue του Τάρελ Άλβιν. Κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας στην 89η απονομή της Ακαδημίας.
Οι ΜακΚρέινι και Τζέκινς είναι Αφροαμερικανοί, συνομήλικοι, μεγαλωμένοι στο Λίμπερτι Σίτι του Μαϊάμι, με μητέρες εθισμένες στα ναρκωτικά και φορείς του AIDS. Ο Σαϊρόν, του οποίου την ενηλικίωση παρακολουθούμε σε τρία μέρη (ως δεκάχρονος Λιτλ που τίθεται υπό την προστασία του Χουάν, ως 16χρονος Σαϊρόν που ερωτεύεται τον συμμαθητή του Κέβιν και ως 25χρονος Μπλακ – κεφάλαιο που έχει προσθέσει ο Τζένκινς), είναι ένας ήρωας βγαλμένος από τα σπλάχνα τους με τον οποίο διατηρούν μια καθαρά βιωματική σχέση.
Η αναζήτηση της ταυτότητάς του σε έναν γεμάτο αντιθέσεις κόσμο (φίλιος κι εχθρικός, τρυφερός και άσπλαχνος) περιγράφεται με ειλικρίνεια, ευθύτητα και μια σκηνοθετική χορογραφία που κάνει την περιπετειώδη διαδρομή του να μοιάζει τόσο με ρεπορταζιακό ντοκιμαντέρ όσο και με μοντέρνο παραμύθι. Διαδρομή μάλλον κοινότοπη, αλλά σερβιρισμένη με κινηματογραφική πρωτοτυπία και καθαρό κοινωνικό βλέμμα (η ταξικά διαρθρωμένη Αμερική ως γλαφυρό φόντο), που τόσο ανάγκη έχει το σύγχρονο αμερικανικό σινεμά.
Η ταινία στο IMDB
Μια εξωγήινη οντότητα, με τη μορφή μιας γοητευτικής νέας γυναίκας, περιφέρεται στην επαρχιακή Σκωτία και αναζητά τα θύματά της σε μοναχικούς άντρες.
Ο δημιουργός του «Ερωτικού Κτήνους» Jonathan Glazer και μια ερμηνευτικά τολμηρή Σκάρλετ Γιόχανσον αφηγούνται μια μελαγχολική ιστορία ενηλικίωσης σαν ένα υποβλητικά σκηνοθετημένο, αλλά ψυχρό κι εγκεφαλικό sci fi θρίλερ.
Η ταινία στο IMDB
Ένας Βρετανός συγγραφέας, ο οποίος βρίσκεται στην Ιταλία για να παρουσιάσει το τελευταίο του βιβλίο, συναντά μια Γαλλίδα και μαζί ξεκινούν ένα οδοιπορικό στην Τοσκάνη συζητώντας για τη ζωή και την τέχνη.
Η πρώτη εκτός Ιράν ταινία του Abbas Kiarostami είναι ένα επιτηδευμένο δοκίμιο περί τέχνης κι έρωτος, μεταμφιεσμένο σε κομψό παιχνίδι ταυτοτήτων. Εγκεφαλικό και προσποιητό - μάταια αγωνίζονται να το ελαφρύνουν το φωτεινό ιταλικό τοπίο και η βραβευμένη στις Κάνες ερμηνεία της Ζυλιέτ Μπινός.
Η ταινία στο IMDB
Ο ντοκιμενταρίστας Joshua Oppenheimer με την «Όψη της Σιωπής», που ήταν υποψήφια για Όσκαρ, συμπληρώνει την επίσης υποψήφια για Όσκαρ «Πράξη του Φόνου» και δημιουργεί μια συγκλονιστική διλογία για τον απόηχο της τρομακτικής σφαγής στα μέσα του ’60 μετά το πραξικόπημα του Suharto στην Ινδονησία. Και τα δύο ντοκιμαντέρ αναφέρονται στην εξόντωση ενός εκατομμυρίου, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, κομμουνιστών και συμπαθούντων από στρατιωτικές και παρακρατικές ομάδες – μια γενοκτονία που χαρακτηρίστηκε «ακτίνα φωτός στην Ασία» (από τους New York Times).
Στην «Πράξη του φόνου», ο Oppenheimer συνάντησε δολοφόνους εκείνης της εποχής, που ζουν ατιμώρητοι ως ήρωες με προνόμια πλάι σε οικογένειες των θυμάτων τους, και τους έβαλε να αναπαραστήσουν τα «κατορθώματά» τους. Στην «Όψη της Σιωπής», ο 44χρονος Adi, ο οποίος γεννήθηκε δύο χρόνια μετά τη φριχτή σφαγή του αδερφού του, επισκέπτεται με την επαγγελματική του ιδιότητα του οπτομέτρη τους δολοφόνους, προσπαθώντας να κατανοήσει τις πράξεις τους και να αποσπάσει μια συγνώμη.
Η ταινία The Act of Killing στο IMDB
Η ταινία The Look of Silence στο IMDB
Στο νεοϋορκέζικο Γκρίνουιτς Βίλατζ του 1961 ο Λιούιν Ντέιβις προσπαθεί να επιβιώσει ως φολκ/ροκ τραγουδοποιός σε μια αλά «Μπάρτον Φινκ» σουρεαλιστική μαύρη σάτιρα-υπαρξιακή οδύσσεια, η οποία κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάνες και τρεις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα.
Το «Inside Llewyn Davis» υποτίθεται πως είναι εμπνευσμένο από τη βιογραφία του τραγουδοποιού Ντέιβ βαν Ρονκ (1936-2002), μια εμβληματική μορφή της φολκ/ροκ σκηνής της Νέας Υόρκης των ’60s και ένας εξαιρετικός ragtime κιθαρίστας ο οποίος συνδύασε πρωτοποριακά ήχους μπλουζ, τζαζ και ροκ.
Όμως η ταινία έχει τόση σχέση με τη βιογραφία του, όση και η «Οδύσσεια» του Ομήρου με το «Ω Αδελφέ, πού Είσαι;», για το οποίο οι Ethan & Joel Coen (Αδελφοί Κοέν) ήταν υποψήφιοι για Όσκαρ διασκευασμένου σεναρίου. Στην πραγματικότητα αυτή η ταινία των τρομερών αδελφών είναι αυτή η οποία είναι περισσότερο επηρεασμένη από το ομηρικό έπος, καθώς πρόκειται για ένα ακόμα road movie με ήρωες έναν δίποδο και έναν τετράποδο Οδυσσέα.
Η ταινία στο IMDB
Ο κ. Οσκάρ διασχίζει το Παρίσι σε μια λιμουζίνα και από το χάραμα μέχρι τα μεσάνυχτα παίζει ένα παράξενο παιχνίδι μεταμορφώσεων.
Διαρκείς κινηματογραφικές αναφορές, σουρεαλιστικό χιούμορ και μια γεμάτη γρίφους, ερμητικά κλεισμένη στον εαυτό της ταινία στην οποία ο Κάφκα συναντά τον Μπόρχες και τον Ντέιβιντ Λιντς. Ο Leos Carax («Οι Εραστές της Γέφυρας») είναι ένας βιρτουόζος των εικόνων, μόνο που οι δικές του -αν και θα συγκινήσουν ουκ ολίγους ορκισμένους σινεφίλ- καταλήγουν σε ένα γεμάτο αυταρέσκεια σινε-ταχυδακτυλουργικό τρικ.
Η ταινία στο IMDB
Στη Νέα Υόρκη του ’50 η νεαρή Τερέζ Μπέλιβετ γνωρίζει την κομψή, ευκατάστατη και μεγαλύτερή της Κάρολ Ερντ. Οι δύο γυναίκες ερωτεύονται και, παρά τα εμπόδια, όπως ο εκβιασμός που επιχειρεί ο σύζυγος της Κάρολ, αποφασίζουν να δραπετεύσουν μαζί από την πόλη.
Σκηνοθέτης της ατμόσφαιρας και του στιλ, ο Todd Haynes παγιδεύει εξαρχής τις ηρωίδες του σε μια πανδαισία χρωμάτων, εντυπωσιακών σκηνικών και κομψότατων κοστουμιών. Χορογραφεί με μαεστρία τις κινήσεις τους και επιστρατεύει κάθε αντανάκλαση, θολό τζάμι και βρεγμένο παρμπρίζ για να δώσει έμφαση στην αντιπαράθεση πάθους και μελαγχολίας που βράζει μέσα τους.
Το βλέμμα τους, με εμμονικό κινηματογραφικά τρόπο, γίνεται το μοναδικό μέσο έκφρασή τους σε έναν κόσμο αυστηρών κανόνων και κομφορμιστικών απαγορεύσεων, με τα πνευστά του Κάρτερ Μπέργουελ να ανεβάζουν στα κόκκινα τους ρομαντικούς τόνους και τον διευθυντή φωτογραφίας και μόνιμο συνεργάτη του Χέινς Εντ Λάκμαν («Αυτόχειρες Παρθένοι», «Έριν Μπρόκοβιτς») να αποθεώνει το φλου αρτιστίκ. Σε έναν ρόλο κομμένο στα μέτρα της, η Κέιτ Μπλάνσετ είναι για ακόμα μία φορά εκθαμβωτική, την ερμηνευτική παράσταση (και το βραβείο στις Κάνες) κλέβει όμως η 30χρονη Ρούνι Μάρα («Το Κορίτσι με το Τατουάζ»), μια από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της γενιάς της.
Η ταινία στο IMDB
Ο Φρέντι Κιούελ, αλκοολικός και άνεργος βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, βρίσκει καταφύγιο στη σέκτα του χαρισματικού Λάνκαστερ Ντοντ, ο οποίος περιδιαβαίνει την Αμερική του ’50 προπαγανδίζοντας το πνευματικό κίνημά του The Cause.
Στον επικό και σκληρά ρεαλιστικό τόνο του «Θα Χυθεί Αίμα», ο Paul Thomas Anderson ακτινογραφεί πανοραμικά τη μεταπολεμική Αμερική. Δραματική ένταση, συναρπαστική αφηγηματική τεχνική κι ένα ανεπανάληπτο πρωταγωνιστικό τρίο (όλοι ήταν υποψήφιοι για Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα). Βραβεία σκηνοθεσίας κι ερμηνειών στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Η ταινία στο IMDB
Σε έναν μετα-αποκαλυπτικό, βίαιο κόσμο, ο Μαξ είναι ένας μοναχικός άντρας που προσπαθεί απλά να επιβιώσει. Καταδιωκόμενος από μια αδίστακτη συμμορία, θα ενώσει τις δυνάμεις του με τη Φουριόζα, φυγάδα οδηγό ενός φορτηγού, το πολύτιμο φορτίο του οποίου θα αναγκαστούν να υπερασπιστούν από κοινού.
Συνδυασμός κόμικς λογικής, πανκ αισθητικής και γουέστερν μυθολογίας, ο οποίος κούμπωσε ιδανικά στο «Mad Max 2», η τριλογία του μοναχικού, αμοραλιστή εκδικητή ενός κατεστραμμένου μέλλοντος εντυπωσιάζει ακόμη τόσο με την επιθετική δεξιοτεχνία όσο και με την προσήλωσή της σε μια καθαρή αφηγηματική γραμμή που αξιοποιεί οπτικά μια απλή, σχεδόν σχηματική σεναριακή ιδέα. Την ίδια συνταγή εφαρμόζει λοιπόν ο George Miller και στον αναγεννημένο «Max» του, ο οποίος αποτελεί χαλαρό ριμέικ της δεύτερης ταινίας της σειράς, χωρίς τον Μελ Γκίμπσον μεν, με καινούργιο, δυναμικό και ταιριαστό πρωταγωνιστικό δίδυμο δε. Στη μια του κορυφή στέκει ο Μαξ Ροκατάνσκι, ένας μοναχικός πρώην αστυνομικός που έχει χάσει την οικογένειά του και προσπαθεί απλώς να επιβιώσει σε μια άνυδρη μετά την πυρηνική καταστροφή έρημο. Στην άλλη υπάρχει η Φουριόζα, δεξί χέρι του σαδιστή φύλαρχου Ιμόρταν Τζο, η οποία κλέβει ένα φορτηγό γεμάτο καύσιμα αναγκάζοντας τον τελευταίο και τη συμμορία του να την πάρουν στο κατόπι. Στην καταδίωξη συμμετέχει ως αιχμάλωτος και ο Μαξ, ο οποίος θα απελευθερωθεί και θα αναγκαστεί να τραπεί σε φυγή μαζί με τη Φουριόζα αλλά και το μυστικό, πολύτιμο φορτίο που κουβαλά το φορτηγό της.
Η ταινία στο IMDB
Το 2002 η 17χρονη Κριστίν-«Lady Bird»-ΜακΦέρσον περνάει την τελευταία τάξη του λυκείου στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια ονειρευόμενη την κολεγιακή της «απόδραση» στη Νέα Υόρκη.
Η ταινία της Greta Gerwig είναι μια χαριτωμένη και casual ιστορία ενηλικίωσης, η οποία στη ζορισμένη προσπάθειά της να είναι γλυκόπικρα διασκεδαστική, αγκιστρώνεται σε όλα τα κλισέ του ανεξάρτητου σινεμά. Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ) και πέντε οσκαρικές υποψηφιότητες πρώτης γραμμής.
Η ταινία στο IMDB
Η ταινία του Martin Scorsese πραγματεύεται την πραγματική ιστορία του Τζόρνταν Μπέλφορντ, χρηματιστή των δεκαετιών του ’80 και του ’90, ο οποίος έγινε πολυεκατομμυριούχος στα 26 του, προτού καταλήξει στη φυλακή για μια σειρά από οικονομικές απάτες. Οι σκορσεζικοί γκάνγκστερ ντύνονται golden boys σε μια ξέφρενων ρυθμών μαύρη σάτιρα του καπιταλιστικού ονείρου που μετατρέπεται σε αμερικανικό εφιάλτη.
Η ταινία στο IMDB
Στην ταϊλανδέζικη ζούγκλα, ο βαριά άρρωστος Μπούνμι αρχίζει να δέχεται επισκέψεις από τον κόσμο των πνευμάτων και να ανακαλεί τις προηγούμενες ζωές του.
Η ταινία του Apichatpong Weerasethakul διακατέχεται από βουδιστική απλότητα, αφηγηματική ελευθερία κι ένα ιδιόμορφο μαγικό ρεαλισμό. Αυτάρεσκο, εσωστρεφές, αλλά απόλυτα πρωτότυπο σινεμά, βραβευμένο με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κανών.
Η ταινία στο IMDB
Ένας άντρας θυμάται τα παιδικά του χρόνια ως δεύτερο παιδί μιας πενταμελούς οικογένειας στις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ του ’50.
Η ταινία του Terrence Malick είναι μια φιλοσοφική αλληγορία πάνω στην αιώνια φύση και τη θεία χάρη, το θεϊκό νόμο και την προσωπική ηθική, την παγιδευμένη στον οικογενειακό μικρόκοσμο και συμπαντικό μακρόκοσμο ανθρώπινη ύπαρξη. Τολμηρή, οπτικά μαγευτική και αφηγηματικά πρωτότυπη (με δομή μουσικής συμφωνίας), αλλά αυτάρεσκη και στην ουσία της απλοϊκή, η ταινία του «νέου Κιούμπρικ» αποτελεί μια κινηματογραφική εμπειρία που θα διχάσει. Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Κανών.
Η ταινία στο IMDB
Ένα ντοκιμαντέρ των ανθρωπολόγων Vérena Paravel και Lucien Castain-Taylor γυρισμένο στο Βόρειο Ατλαντικό, που εστιάζει στην εμπορική αλιευτική βιομηχανία.
Ο αγώνας ενός μεγάλου αλιευτικού σκάφους ενάντια στα ύπουλα κύματα ανοικτά των ακτών της Νέας Αγγλίας, στα ίδια σκοτεινά νερά που κάποτε ενέπνευσαν τον Moby Dick. H ταινία καταγράφει τον σκληρό κόσμο των ψαράδων σε έντονες αλλά όμορφες στιγμές της ζωής τους.
Η ταινία στο IMDB
Σε μια απομονωμένη μονοκατοικία έξω από την Αθήνα ζει μια πενταμελής οικογένεια. Τα τρία παιδιά δεν έχουν βγει ποτέ από το σπίτι και μεγαλώνουν χωρίς κανένα εξωτερικό ερέθισμα. Ο μόνος άνθρωπος που τους επισκέπτεται είναι η Χριστίνα, υπάλληλος στο εργοστάσιο του πατέρα, με σκοπό να κατευνάζει τις σεξουαλικές ορμές του μεγάλου γιου.
Σκοτεινό, σκληρό παραμύθι, ρεαλιστικό ψυχολογικό δράμα, μαύρη σάτιρα, κοινωνική αλληγορία… Μια τολμηρή ταινία του Γιώργου Λάνθιμου που δεν μοιάζει με καμία άλλη, από τις πιο ευρηματικές και αριστοτεχνικά σκηνοθετημένες του πρόσφατου ελληνικού σινεμά. Δύο βραβεία στο Φεστιβάλ Κανών, υποψηφιότητα για Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Η ταινία στο IMDB
